Citaten
Ons leven is broos, maar we weigeren daar aan toe te geven
Lijden en sterfelijkheid als integraal onderdeel van het leven (ode aan de broosheid)
Zolang je leeft is er broosheid van je bestaan. De kunst is hoe we deze broosheden kunnen leren verdragen; zowel van onszelf als die van anderen.
Ook in de gezondheidszorg moet meer worden ingezien dat lijden en sterfelijkheid integraal deel uit maken van het leven.
Men noemt voltooid leven, de term doet vermoeden dat er iets moois gaande is. In werkelijkheid gaat het om mensen die intens vermoeid zijn, geestelijk en lichamelijk. Hun leven is niet voltooid, maar verwoest, uitgeput. Laten het dan ook zo noemen en deze extreme broosheid werkelijk en toegewijd serieus nemen.
Is de patiënt klaar met HET leven of met DIT leven?
Het is dus meer capituleren, dan voltooien, het is een vlucht vooruit
De doodswens van ouderen mensen mogelijk voortkomt uit maatschappelijke verwaarlozing. Zouden we dan niet juist de maatschappelijke context moeten veranderen?
Hoogtijd om de zorg rond het levenseinde te stroomlijnen, toegang tot goede palliatieve zorg
Verpleegkundige: ik ben geen verpleegkundige geworden om mensen te helpen sterven
Als verpleegkundige/verzorgende beroepsgroep moeten we investeren in een samenleving waar het ouder worden van belang is. We moeten aandacht hebben voor de schraalheid en tragiek van het leven.
Wat hebben we er als maatschappij voor over om de kwetsbaarheden te verminderen?